ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΛΕΩ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ;

«Και τι θα λέω, όταν προσεύχομαι;», θα με ρωτή­σεις. 

Θα λες ό,τι και η Χαναναία του Ευαγγελίου. «Ελέησέ με, Κύριε!», παρακαλούσε εκείνη. «Η θυ­γατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο» (Ματθ. 15:22). «Ελέησέ με, Κύριε!»
θα παρακαλάς κι εσύ. «Η ψυχή μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Γιατί η αμαρτία είναι μεγάλος δαίμονας.
Ο δαιμονισμένος ελεείται, ενώ ο αμαρτωλός αποδοκιμάζεται. «Ελέησέ με!». Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρω­πίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά.
Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!» Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου.
Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε.
Δεν απαιτείται τόσο τόπος, όσο τρόπος προσευχής.
Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι.
Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι να­ός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς; 


Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!

ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΝΙΚΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ